مسعود امير سپهر هنرمند و خواننده توانمند تبريز در ترانه اي دمير آشيق و اورمو گولو را به هم وصل كرده است. گرچه اين دو نماد آذربايجان بي ربط به هم نيز نيستند. اورمو گولو سالهاست كه مورد بي مهري مسئولان حكومتي قرار گرفته است و دمير آشيق هم در خاطرات خود سابقه بيست و پنج سال بي مهري مسئولان و عزلت نشيني را دارد. مجسمه اي كه توسط حكومت پهلوي به زندان انبار موزه تبريز فرستاده شد پس از انقلاب نيز 25 سال در حبس ماند و در نهايت در محل نمايشگاه هاي تبريز دوباره بر پا گرديد.
البته نتوانستم نام شاعر اين شعر زيبا را پيدا كنم اما شنيدن ترانه آن از زبان هنرمند محبوبم مسعود امير سپهر بسيار شورانگيز بود. در زير متن اين شعر آمده است.
سازيين آليپ سينه سينه
دمير آشيق سويلر يئنه
اورمو گولوم لاي لاي سنه
قادان گلسين بير بير منه
باشين داراق چکیر بله
هاراي سالير چنلي بله
سيلمه گوزوم قارا گيله
گوزياشلارين دوندر سله
انسين گوزوندن ياناغا
گوز ياشين آخسين چالاغا
اورمو گولوم سوسوزلاييب
سو گئدسين قوري دوداغا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر