۱۳۹۳ آذر ۳۰, یکشنبه

شباهت زبان های روسی و فارسی

از زمانی که شروع به یادگیری زبان روسی نموده ام، شباهت زیاد زبان روسی با زبان فارسی همیشه مایه تعجبم بوده و دلایل این تشابه موجب به وجود آمدن سوال هایی بسیار در ذهنم شده است. سوال هایی که تا کنون برای بسیاری از آنها پاسخی نیافته ام. اما فارغ از این سوال ها، آنچه باعث شده بیشتر و بیشتر متعجب شوم بی خبری ایرانیان حتی ایرانیان اهل مطالعه از این قرابت آشکار است. موضوع زمانی برایم جالب تر شد که وقتی به جستجوی اینترنتی در مورد شباهت های این دو زبان پرداختم، عملاً نوشته ای را نیافتم که دلایل این شباهت ها و حتی مصادیق این شباهت ها را به روشنی توضیح دهد.
در اینجا سعی نموده ام مثالهایی از موارد مشابه را ذکر کنم. ابتدا باید بگویم شباهت هایی که تا کنون برایم جلب نظر کرده شامل اسامی، ضمایر، اعداد، افعال و نحوه صرف افعال است. و از آنجایی که شباهت های افعال بسیار جالب تر به نظر می رسد به این مورد می پردازم.
شباهت ما بین افعال روسی و فارسی در فعلهایی است که کاملاً فارسی به نظر می رسند. اولاً اینکه ریشه عربی ندارند و دوم اینکه غالباً تک کلمه ای هستند. در مثالهایی که در زیر می آید، در بیشتر موارد سعی شده حالت امر افعال مورد مقایسه قرار گیرند چرا که در فارسی حالت امر مفرد بدون حرف ب آغازین همان بن مضارع است و در زبان روسی حالت امر مفرد بسیار به ریشه فعل نزدیک است. توجه کنید که افعال روسی فارغ از حالت کامل یا ناقص بودن ذکر گردیده اند.
در ابتدا مصدر فارسی، سپس فعل یا بن مضارع فارسی، سپس فعل یا فعل امر روسی و در نهایت تلفظ فعل روسی درج گردیده است.
بودن         است         есть             یِست
پریدن        پر           прыгай        پریگای
پرسیدن      پرس       проси           پرُسی
دادن        ده           дай                دای
زیستن      زی         живи            ژیوی
گفتن        گوی        говори         گاواری
خواستن                 хотеть          خاتیت (مصدر)
سوختن      سوز      сожги           سوژگی
ایستادن     ایست     стой             ستوی
بریدن      بر         обрежь        ابریژ

۱۳۹۳ آبان ۹, جمعه

نژادپرستی در ایران 3

نژاد پرستی در استادیوم های ایران

با توجه به اینکه عملکرد فرهنگی تماشاگران در استادیوم های ایران را با تخمین مناسبی می توان بر آیند عملکرد فرهنگی اجتماع ایرانی در نظر گرفت، لذا انتظار ظهور پدیده نژادپرستی در ورزشگاه ها بسیار منطقی است. از سوی دیگر با در نظر گرفتن فضای کاملاً مردانه حاکم در ورزشگاه ها، فرصت بی نظیری برای ترکیب فحاشی های جنسی و افکار نژادپرستانه فراهم آمده است. در اینجا به چند مورد از مصداق های مربوط اشاره می شود
* فحاشی جنسی بر ضد تیمهای گیلانی
فحاشی جنسی بر ضد تیمهای گیلانی و بازیکنان این تیم ها به ویژه از سوی طرفداران تیم های پایتخت امری بسیار متداول بوده است. هر چند که در استادیوم های گیلان هم اکثر تیم های میهمان از فحاشی طرفداران تیم های انزلی و رشت در امان نمی مانند اما باید توجه داشت بسیاری مواقع اهانت به باشگاه ها و طرفداران گیلانی صرفا به خاطر گیلانی بودنشان انجام می شود. البته در دو یا سه سال اخیر با توجه به افزایش تنبیه هایی که از سوی فدراسیون فوتبال نسبت به هرگونه فحاشی اعمال شده، شدت این مورد رو به کاهش است.
* اهانت های نژاد پرستی ما بین طرفداران ترک زبان و طرفداران فارس زبان
از سال هشتاد و هشت و با صعود تیم تراکتورسازی به لیگ برتر فوتبال ایران، شاهد تقابل هواداران ترک زبان با هواداران دیگر تیم ها بوده ایم. در بسیاری از موارد شعارهایی که ما بین هواداران دو گروه رد و بدل شده مصداق کامل نژاد پرستی محسوب می شود. در سالهای ابتدایی در اکثر استادیوم ها شاهد این تقابل بوده ایم اما در سال های اخیر این درگیری ها غالباً محدود به بازی تراکتورسازی با تیم های پر طرفدار پایتخت در تهران و دیدار با تیم های گیلانی در رشت یا انزلی شده است. در اینجا در اینکه کدام طرف شروع کننده ماجرا بوده اند ورود نمی شود اما غالباً هیچکدام از طرفین حرکت طرف مقابل را بی پاسخ نگذاشته اند. اوج تقابل در استادیوم آزادی تهران اتفاق می افتد که توهین های آشکار نسبت به ترک زبانان و فارس زبانان از سوی دو گروه تماشاگر بیان می گردد. فدراسیون فوتبال تا کنون هیچ برخوردی نسبت به نژادپرستانه بودن این شعارها نداشته است.
* اهانت در بازی های بین المللی در برابر تیم های عربی
در جریان برخی بازی های بین المللی تیم ملی فوتبال ایران و یا باشگاه های ایرانی با تیم های عربی در ورزشگاه آزادی تهران بعضاً شعارهایی که تا حدی حاوی مفهوم نژادپرستی است سر داده شده است. زمانی این شعارها شدت گرفته است که اختلافات بین دولت ایران و دول عربی بر سر نام خلیج فارس یا عربی و جزایر سه گانه در رسانه ها مطرح بوده است. اوج این شعارها در بازی جام باشگاه های آسیا ما بین استقلال و الهلال عربستان در فروردین سال نود و دو بود در فرزشگاه آزادی بوده است که البته کنفدراسیون فوتبال آسیا صرفاً به خاطر پرتاب ترقه، استقلال را مورد تنبیه قرار داد.
* اهانت مربی ایرانی به بازیکن سیاهپوست
در اردیبهشت ماه سال نود و دو فیروز کریمی پس از پایان بازی پیکان و فجر سپاسی در پیکان شهر، ضمن رد در خواست دست دادن سنلی بیتو، مهاجم سیاهپوست تیم حریف، وی را آدمخوار نامید. فیروز کریمی، سر مربی پیکان، به دلیل این رفتار خود به هشت جلسه محرومیت محکوم شد. این حکم انضباطی تنها حکمی است که برای مقابله با نژادپرستی در سطح اول فوتبال ایران، از سوی فدراسیون صادر شده است.