نژاد پرستی در استادیوم های ایران
با توجه به اینکه عملکرد فرهنگی تماشاگران در
استادیوم های ایران را با تخمین مناسبی می توان بر آیند عملکرد فرهنگی اجتماع
ایرانی در نظر گرفت، لذا انتظار ظهور پدیده نژادپرستی در ورزشگاه ها بسیار منطقی
است. از سوی دیگر با در نظر گرفتن فضای کاملاً مردانه حاکم در ورزشگاه ها، فرصت بی
نظیری برای ترکیب فحاشی های جنسی و افکار نژادپرستانه فراهم آمده است. در اینجا به
چند مورد از مصداق های مربوط اشاره می شود
* فحاشی جنسی بر ضد تیمهای گیلانی
فحاشی جنسی بر ضد تیمهای گیلانی و بازیکنان این
تیم ها به ویژه از سوی طرفداران تیم های پایتخت امری بسیار متداول بوده است. هر
چند که در استادیوم های گیلان هم اکثر تیم های میهمان از فحاشی طرفداران تیم های
انزلی و رشت در امان نمی مانند اما باید توجه داشت بسیاری مواقع اهانت به باشگاه ها
و طرفداران گیلانی صرفا به خاطر گیلانی بودنشان انجام می شود. البته در دو یا سه
سال اخیر با توجه به افزایش تنبیه هایی که از سوی فدراسیون فوتبال نسبت به هرگونه
فحاشی اعمال شده، شدت این مورد رو به کاهش است.
* اهانت های نژاد پرستی ما بین طرفداران ترک
زبان و طرفداران فارس زبان
از سال هشتاد و هشت و با صعود تیم تراکتورسازی
به لیگ برتر فوتبال ایران، شاهد تقابل هواداران ترک زبان با هواداران دیگر تیم ها
بوده ایم. در بسیاری از موارد شعارهایی که ما بین هواداران دو گروه رد و بدل شده
مصداق کامل نژاد پرستی محسوب می شود. در سالهای ابتدایی در اکثر استادیوم ها شاهد
این تقابل بوده ایم اما در سال های اخیر این درگیری ها غالباً محدود به بازی
تراکتورسازی با تیم های پر طرفدار پایتخت در تهران و دیدار با تیم های گیلانی در
رشت یا انزلی شده است. در اینجا در اینکه کدام طرف شروع کننده ماجرا بوده اند ورود
نمی شود اما غالباً هیچکدام از طرفین حرکت طرف مقابل را بی پاسخ نگذاشته اند. اوج
تقابل در استادیوم آزادی تهران اتفاق می افتد که توهین های آشکار نسبت به ترک
زبانان و فارس زبانان از سوی دو گروه تماشاگر بیان می گردد. فدراسیون فوتبال تا
کنون هیچ برخوردی نسبت به نژادپرستانه بودن این شعارها نداشته است.
* اهانت در بازی های بین المللی در برابر تیم
های عربی
در جریان برخی بازی های بین المللی تیم ملی
فوتبال ایران و یا باشگاه های ایرانی با تیم های عربی در ورزشگاه آزادی تهران
بعضاً شعارهایی که تا حدی حاوی مفهوم نژادپرستی است سر داده شده است. زمانی این
شعارها شدت گرفته است که اختلافات بین دولت ایران و دول عربی بر سر نام خلیج فارس
یا عربی و جزایر سه گانه در رسانه ها مطرح بوده است. اوج این شعارها در بازی جام
باشگاه های آسیا ما بین استقلال و الهلال عربستان در فروردین سال نود و دو بود در
فرزشگاه آزادی بوده است که البته کنفدراسیون فوتبال آسیا صرفاً به خاطر پرتاب
ترقه، استقلال را مورد تنبیه قرار داد.
* اهانت مربی ایرانی به بازیکن سیاهپوست
در اردیبهشت ماه سال نود و دو فیروز کریمی پس از
پایان بازی پیکان و فجر سپاسی در پیکان شهر، ضمن رد در خواست دست دادن سنلی بیتو،
مهاجم سیاهپوست تیم حریف، وی را آدمخوار نامید. فیروز کریمی، سر مربی پیکان، به
دلیل این رفتار خود به هشت جلسه محرومیت محکوم شد. این حکم انضباطی تنها حکمی است
که برای مقابله با نژادپرستی در سطح اول فوتبال ایران، از سوی فدراسیون صادر شده
است.